Koude laatste werkdag

Deze middag al gestopt met werken. De laatste halve dag van het jaar zit erop. En nu kunnen we genieten van 11 dagen verlof. Joepie! Mijn volgende (werk)dag is pas op 2 januari. En eigenlijk is het niet eens een werkdag. We moeten aanwezig zijn tegen 10.00 uur voor de receptie en de nieuwjaarswensen, en om 12.00 uur zijn we alweer de deur uit. Van een korte werkdag gesproken. :)
Mijn vrije halve dag heb ik dan onmiddellijk opgeofferd om met Guy een toerke te gaan rijden langs de Dender, tot aan de Schelde in Dendermonde. Ik moet zeggen, het was berekoud.
Kort na het vertrek merkte ik al dat mijn conditie toch nog altijd niet is wat het moet zijn. Weeral serieus mogen trappen, maar toch wel sneller gereden dan zondag, al was de afstand uiteraard veel korter.
Een gemiddelde snelheid van 21,3 km/u voor een totale afstand van 24 km vind ik niet echt slecht. Onderweg hebben we eventjes tijd gevonden om enkele sfeerbeelden te schieten.

En voor wie nog mocht twijfelen, ik ben diegene in het rood. :)

Arm België

Het is niet alleen in de politiek dat België achterop loopt. Ook op gebied van internet is het niet veel beter. Integendeel. Op het radio 1 programma "Peeters & Pichal" was er naar aanleiding van de 'Dag van de download' een kort interview met Jan Margot, woordvoerder van Belgacom. Die beweerde dat met uitzondering van de limiet, Belgacom bijvoorbeeld veel meer te bieden had dan XS4All, een Nederlandse provider die ook even aan het woord kwam. Op de site van TIK kan je zelf eens zien of dat ook daadwerkelijk zo is.

Is internet in Nederland nu zoveel beter ? Ordeel zelf !

Dag van de download

De laatste tijd is er al heel wat te doen geweest rond de downloadlimieten van telenet. Vorige week echter pakte telenet uit met een gigantische teasercampagne, namelijk 'Telenet drukt op de knop' . Er werd al snel hier en daar gespeculeerd en gehoopt dat telenet eindelijk iets zou doen aan de archaïsche downloadlimieten die zij(en ook belgacom) nog hanteren.

Na een vervalst persbericht zag telenet zich genoodzaakt om iets vroeger dan verwacht met hun 'drastische verandering' naar buiten te komen. Groot was dan ook de ontgoocheling dat er aan de downloadlimieten niet geraakt werd, en dat voor de meeste mensen enkel maar de uploadsnelheid zou verdubbelen, en dan, zoals in mijn geval, pas ergens midden volgend jaar.

Telenet verstopt zich steeds achter het feit dat hun netwerk niet zwaar genoeg is om de limieten te verhogen of af te schaffen. Om het tegendeel te bewijzen lanceert TIK een campagne, namelijk 'De Dag van de Download'. Dus, iedereen die internet heeft bij telenet, en van die (in vergelijking met zowat alle andere Europese landen) achterlijke limieten afwil, schrijf u in en neem deel!

Dungeon Madness

Zondagnamiddag is het meestal verzamelen geblazen voor een portie Dungeons & Dragons, en gisteren was niet anders. Enkel Jo ontbrak op de afspraak. Kevin had nogthans gezorgd voor een lekkere portie spaghetti.
Zodoende waren er maar 5 avonturiers op de afspraak. Als snel bleek dat er iets raar aan de hand was. Naarmate de tijd vorderde, begon zo goed als iedereen zich bizar te gedragen. De gekheid sloeg letterlijk toe, en al snel gingen de avonturiers onderling op de vuist, wat uiteindelijk resulteerde in 3 doden en 1 gekke magiër. Slechts één iemand, de magiër Matis, kon ontkomen, en zich aansluiten bij de bard, die achtergebleven was.
Kunnen ze de gekke magiër weer bij zijn verstand brengen? Krijgen ze nog hulp om hun queeste te volbrengen?
Come & see next week. :)

Zele zien en sterven

Op een zondagochten, midden december, met een temperatuur van -3 °C gaan fietsen, je moet er goed zot voor zijn. Wel, ik ben blijkbaar goed zot, en omstreeks 10.00 uur stonden ik en Guy voor Carlo zijn winkel, waar er was afgesproken met nog enkele Zwette Maanen om een rustig tochtje te doen langs de baan.
Al snel bleek dat er toch een vrij strak tempo gereden werd, al kon ik toch nog redelijk aanklampen. Via Aalst reden we langs de dender stroomafwaarts langs Hofstade, Gijzegem, Oudegem, om zo in Appels de brug over de dender te nemen, en richting Dendermonde en Schelde te rijden. Zo ging de tocht dan langs de oevers van de Schelde tot in Zele, waar we getuige waren van het bergen van het binnenschip dat daar vorige week doormidden was gebroken en gezonken. Vanaf daar bleven we langs de dijk van de Schelde rijden, maar begon de verzuring in mijn benen serieus door te wegen, en moest ik het tempo drastisch laten zakken tot ongeveer 20 km/u. Toen we langs Schoonaarde passeerden, besloten Guy en ik dan maar om de andere 3 (Carlo, Arnout en Patrick) alleen verder te laten rijden. Wij draaiden zo de brug in Schoonaarde op, en aan de kerk hielden we even halt om eens te drinken en een koekje te eten. Dat had ik blijkbaar beter niet gedaan, want daarna geraakte ik voor geen meter meer vooruit, en haalde ik nog amper 18 km/u. Via Gijzegem moesten we dan nog over de Wiezebrug, waar ik serieus afgezien heb, maar uiteindelijk toch bovengeraakt, en goed thuisgeraakt.
Met net geen 45 kilometer op de teller, en een gemiddelde van 19.6 km/u hebben we toch wel een mooie prestatie neergezet, al zal ik in de toekomst misschien beginnen met 30 km ipv direct 45.
Vrijdag of volgend weekend gaan we zeker weer een tochtje doen.

Denderleeuw klasse te sterk

Zaterdag was het weer zover, en mocht Thorben nog eens aantreden met Okapi. Er stond een match in en tegen Olympia Denderleeuw op het programma, en we waren reeds gewaarschuwd dat het een te duchten tegenstander was.
En dat bleek ook onmiddellijk bij de aanvang van de match. Denderleeuw walste als het ware over de Aalsterse spelertjes heen, en al gauw was duidelijk dat er geen kruit opgewassen was tegen dit efficiënt Denderleeuw. De eindscore van in totaal 90-11 was dan ook het zware (maar misschien wel terechte) verdict.
Okapi zal zich toch moeten beginnen bezinnen. Gedrevenheid, tactisch inzicht, en een zuiver en beter passenspel zijn een noodzaak om succes te boeken. En daar zal in de toekomst toch moeten op getraind worden.

Saaskesvolk op Ring 14

Ring 14 zit erop. Sinds zondagavond ben ik weer thuis, moe en voldaan.
Vrijdagnamiddag omstreeks halfvier is Kevin mij thuis komen ophalen, en zijn we, samen met Inge, die ook nog met ons mee in de auto zat, richting Bonheiden vertrokken. Net voor de oprit met de E-40 hadden we nog afgesproken met Nico en Sandy. Toen we daar eventjes tijd maakten om elkaar te begroeten, was ik er in geslaagd de enige routebeschrijving letterlijk te laten vliegen. En blijkbaar had deze ook niet veel zin om nog terug te keren, en nadat ze ook enkele keren aangereden, en ook verscheurd werd door de aanstormende wagens, moesten we het dan maar zonder doen. Op goed geluk ...
Gelukkig wist ik nog hier en daar iets van wat erop stond, en kreeg Kevin een goddelijke ingeving dat hij eigenlijk een gps in de wagen had, en hebben we uiteindelijk zonder veel problemen onze bestemming bereikt.
Al bij al hadden we ook geluk met het weer, en bleef de eerder voorspelde zondvloed uit. Enkel op zaterdag hebben de hemelsluizen een uurtje of twee op volle toeren gedraait, maar daarna was 'Solarus' van de partij.
De life zelf is ook heel goed meegevallen, ondanks de lage opkomst. De grote schurk, Dariën de Necromancer, hebben we echter niet kunnen verslaan, en één van onze kompanen, Rino de schutter aka Nico is door hem ontvoerd en meegenomen. We waren niet meer bij machte om hem uit de klauwen van dit gemene individu te redden, daar zijn troepen ons wel heel letterlijk de pan hadden ingehakt.
Vervolg op Ring 15 waarschijnlijk. :)
En uiteraard was mijn kostuum ook (net) op tijd klaar. Hoe het er uiteindelijk uitzag, kan je hieronder zien.

Uiteraard is dit niet het gehele kostuum, want de broek, schoenen, elfenoren en schmink staan er niet op. Hopelijk heeft er iemand een deftige foto op de life zelf getrokken.

Latex pakjes zijn (niet altijd) sexy

Het kostuum voor mijn necro gaat er op vooruit, al zit ik wel achter op schema. De witte latex dekt niet genoeg, en er zullen blijkbaar nog enkele lagen opmoeten vooraleer het resultaat bevredigend is. Hopelijk kom ik toe met de hoeveelheid latex die ik nog heb.



Zoals je kan zien dekt ook de zilveren latex niet voldoende. Dat is vooral te zien aan mijn staf, waarop nu al 4 lagen zilverkleurige latex op aangebracht is, en die nog steeds bruin ziet. Dat wordt morgen overwerken.

Necro in wording

Mijn necro-outfit begint stilaan vorm te krijgen. De staf heeft reeds 7 lagen latex gekregen, en moet enkel nog afgewerkt worden met zilver op enkele plaatsen.
De torso van het kostuum heeft ook zijn eerste laag latex gekregen. De schouderstukken zijn op één kant na volledig ingekold, en zullen dus vanavond ook gelatexed worden.

Ik heb ook de kleuren kunnen bemachtigen die ik nodig heb voor de finishing touches. Ik zal echter wel moeten zuinig zijn met de gekregen hoeveelheden.

Vanavond hoop ik toch dat de basislagen op de torso allemaal aangebracht zijn, zodat ik ten laatste morgen kan beginnen met de definitieve kleuren.

Na alle latex moet er ook nog stof aangebracht worden, dus het zal op het randje worden om het kostuum volledig af te krijgen.

Lijm snuiven

De laatste stukjes mousse zijn gisteren geplakt, en mijn kostuum is klaar om in te kollen. De staf heeft nu al 5 lagen latex gekregen, en is dus zo goed als af.

Vandaag mag Iris naar de winkel om nog een pot lijm te gaan halen, want gisteren hebben we er één volledige pot doorgedraaid. Je kan de lijm reuken tot in onze living, en zelf hier op mijn werk heb ik de indruk dat ik nog steeds lijm aan het snuiven ben. Er zal wel wat in mijn neus blijven hangen zijn zeker ?

Deze avond heb ik hopelijk ook de witte latex, en kan ik ten laatste woensdag beginnen met de finishing touches.

Okapi Aalstar in mineur

Thorben mocht gisterenmiddag nog eens een basketbalwedstrijd spelen, na het forfait vorige week van Optima Gent. Hij speelt bij Okapi Aalstar, in de provinciale reeks Microben A1, en ze waren de laatste wedstrijden in goede doen.
Daar was echter zaterdagmiddag niets meer van te merken, tijdens hun verplaatsing naar De Pinte. Slecht samenspel, slechte passes, en slechte afwerkingen stapelden elkaar op in de eerste twee quarters. Er werd heel slordig gespeeld, en dat zorgde ervoor dat ze de eerste 2 quarters verdiend verloren hadden. Na de rust was er niet echt beterschap merkbaar. Enkel in de laatste quarter begonnen ze plotseling beter te spelen, en die wonnen ze dan ook, maar toen was het kalf al verdronken. Het was frustrerend om ze zo te zien klungelen, en heb dan ook nogal wat afgeroepen. De arbitrage was ook niet echt om over naar huis te schrijven, en zo werden verschillende fouten helemaal niet gefloten, of werd er gefloten toen het helemaal niet nodig was, tot groot ongenoegen van beide coaches, spelertjes, en uiteraard ook de supporters.

's Avonds moesten we normaal gaan lotjes verkopen tijdens de match van de eerste ploeg in 'Het Forum', maar ook daar zijn we niet aan toegekomen. Iris voelde zich niet lekker, en leek oververmoeid. Ze had dan ook de raad gekregen medicatie in te nemen, en vroeg naar bed te gaan. Normaal mochten we de wedstrijd dan gratis bijwonen, maar blijkbaar hebben we niet veel gemist, want Okapi is de boot ingegaan tegen Luik met 69-79.

Work in progress

Zoals eerder beloofd heb ik eindelijk wat foto's van mijn necrokostuum dat ik ga gebruiken voor Ring XIV.
Vrijdag is er nog duchtig verdergewerkt, maar het aftekenen van het ribbenrooster duurde langer dan aanvankelijk gedacht. Maar in elk geval komt er serieus schot in de zaak. Vandaag moet het helemaal geplakt zijn, en kan misschien zelfs al een eerste laag latex gelegd worden. Enig nog mogelijk probleem is de witte latex die ik nodig heb voor de afwerking. Ik heb namelijk zelf geen witte latex, en ben dus nog op zoek. Hopelijk kan ik wat krijgen van RoD zelf, want anders kom ik mogelijk toch nog in de problemen.

Maar zoals je aan de foto's kan zien zal het er gaan uitzien.

Kooplieden en Barbaren

Gisterenavond zijn we even bij Tim (www.time2game.be) langs geweest, om Kooplieden en Barbaren af te halen, de laatste nieuwe uitbreiding van Kolonisten van Catan.
Blijkbaar verkoopt het als zoete broodjes, want het is overal al bijna uitverkocht. Nu nog eens tijd vinden om het uit te proberen.

's Avonds dan nog wat verdergewerkt aan mijn kostuum en mijn staf voor Ring XIV. Kostuum zal wel in orde komen, maar de staf geeft mij enkele problemen. Zal vanavond aan JC eens raad moeten vragen. :)

Next

Gisterenavond was ik vrij moe, dus besloot ik in plaats van werken aan mijn kostuum, of achter de pc te kruipen, eens vanuit de zetel, lang uitgerekt, een film te bekijken.

Mijn keuze was gevallen op Next, een aktie/thriller met hier en daar wat sci-fi elementen, met Nicolas Cage, Julianne Moore, en de bevallige Jessica Biel in de hoofdrol.
Als je een film wil met rechttoe rechtaan aktie, zonder veel nadenken, laat je deze best links liggen. De aktiescenes en het plot zijn wel goed, maar de verhaallijn wordt geforceerd ingewikkeld gemaakt, wat de film niet echt ten goede komt.
Nicolas Cage speelt zoals we van hem gewoon zijn. Of dat positief is of negatief mag je zelf invullen. :) Julianne Moore komt wat geforceerd over, maar Jessica Biel heeft me wel aangenaam verrast, en niet alleen door haar mooie verschijning.
Als ik een score zou moeten geven : 6/10.

De foto's van de mountainbikerit van afgelopen zondag zijn ondertussen ook al op het net verschenen. Je kan ze HIER bekijken.

Creatief meesterbrein

Gisterenavond is JC langs geweest, om mij wat te helpen met mijn kostuum voor de life.

En het was blijkbaar nodig. Toen ik hem de tekening liet zien van hoe het er zou moeten gaan uitzien, begon hij alras te schetsen en te brainstormen. Toen we uiteindelijk aan de slag zouden gaan, bleek de mousse die ik had niet dik genoeg. We zijn dus nog naar 'het kot' gereden om een lapje dikkere mousse te gaan halen.

Na 10 minuten had JC al onmiddellijk de basis uitgesneden, en nog eens 10 minuten later waren alle schouderstukken ook uitgesneden. Daarna alles in elkaar gelijmd. Het begint stilaan vorm te krijgen, en ik ben er al wat meer gerust in. Met wat geluk is dit weekend alles in elkaar gelijmd, en kan ik beginnen met te latexen. Hieruit blijkt nog maar eens dat JC een creatief genie is.

Necromancers, Stone Giants en stramme spieren.

Gisteren namiddag omstreeks 17.00 uur werd ik verwacht in de Coninck van Spagniën voor de spelers briefing van Ring XIV. Na een goede 7 jaar deel uitgemaakt te hebben van de organisatie van de Ring of Doom, een LARP-vereniging, heb ik mij voor de eerste maal ingeschreven als speler. Ik heb mij een Necromancer gemaakt. Mijn spelers fiche is in orde, maar aan mijn kostuum moet nog serieus gesleuteld worden. Ik zal genoodzaakt zijn om enkele avonden door te werken om het tijdig klaar te krijgen, want op 14/12 is het zover.

Na de spelers briefing snel naar huis, want er was afgesproken om Dungeons & Dragons te spelen tegen 18.30 uur.
Ik heb de 'ondankbare' taak om dungeonmaster te zijn. Het scenario dat we spelen heet 'De Lost City of Barrakus'. De spelers zijn in een ondergronds complex terechtgekomen, op zoek naar een vermiste magiër, en dalen steeds dieper en dieper af in deze 'dungeon'. Gisterenavond hebben ze een korte ontmoeting gehad met een 'Stone Giant', en dat hebben ze geweten. Met enkele rake klappen besloten ze al snel dat dit geen spek was voor hun bek, en zetten ze het op een lopen. Ben benieuwd welke problemen dat ze zich volgende sessie op hun nek gaan halen.

Vandaag was het dan alweer werkdag, en ik heb het gevoeld. Niet echt supergoed geslapen, en ik voelde het heel goed dat ik gisteren, tijdens de mountainbiketocht heel diep gegaan ben. Overal stramme spieren. Ik zal toch wat meer motivatie aan de dag moeten leggen, en wat meer gaan trainen, of thuis wat proberen te steppen op onze step die momenteel stof staat te vergaren.

Over Zwette Maanen en modder

Regelmatig ga ik eens een ritje maken met de mountainbike. Zo nu ook vandaag ter gelegenheid van de 2e verjaardag van MTB De Zwette Maanen.

Om 09.00 uur stonden we met een twintigtal bikers paraat aan de sporthal van Moorsel om gezamelijk de Aalsterse Blosoroute eens te rijden. Enkelen gingen enkel de groene route doen (de makkelijkste), de anderen gingen die combineren met de rode (de moeilijkste).

Door de regen van de afgelopen dagen lag het traject alles behalve goed bij. Modder en slijk wisselden elkaar af met diepe plassen, en af en toe eens een strookje asfalt.

Al van bij de start werd er een strak tempo gereden, en aangezien mijn conditie nog niet echt super is, werd mij al snel de rode lantaarn overhandigt. Na een vijftal minuutjes hingen we nog met een viertal achterop, en waren de meesten al uit het zicht verdwenen.

Zowel ikzelf als mijn fiets kregen het gedurende de rit hard te verduren. Het duurde dan ook niet lang of enkele diepe plassen hadden er voor gezorgd dat mijn voeten al doornat waren, en op enkele moeilijke stukken was ik zelfs genoodzaakt om enkele tientallen meters te voet door het slijk te waden.

1 uur en 42 minuten later had ik 28 kilometer en 250 meter op de teller staan. Een gemiddelde snelheid van 16.5 km/u is niet echt schitterend, maar door de slechte staat van het traject was ik al bij al nog tevreden.

Toen ik thuiskwam mocht ik nog beginnen met het kuisen van de fiets, want die was volledig onherkenbaar. Ikzelf ook trouwen, maar een warme douche bracht daar snel verandering in.
En dit is hoe mijn bike eruitzag na de rit :



Ik zal nog wat mogen trainen om de volgende keer de lantaarn aan iemand anders door te geven.