Tuut tuut

De trein is altijd een beetje reizen. Maar dan moet hij eerst vertrekken natuurlijk, of komen opdagen.

Na de brand van gisteren in een seinkast net voor Brussel-Noord zat het treinverkeer danig in de knoop. Ook ik behoorde tot de gelukkigen. Toen ik gisterenavond in het station aankwam was van mijn normale trein, die moest vertrekken om 17u17 geen spoor te bekennen. Doch, de eerste trein richting Aalst was die van 16u45, terwijl het op dat moment al kwart na vijf was. Beter het zekere voor het onzekere nemen, en toch maar opgestapt. Gelukkig was de trein voorzien van airco, want we hebben daar nog gestaan tot iets voor zes. Uiteindelijk om kwart voor zeven aangekomen in Aalst. Het enige voordeel van gans die situatie is dat ik toch wel goed opgeschoten ben in mijn boek, want wat kan je anders doen dan wat lezen.

Deze ochtend was het weer prijs. De voorziene trein van 7u34 was gewoon afgeschaft. Nog steeds het gevolg van het brandje in de seinkast in Brussel-Noord. De volgende trein was die van 7u44, die een dikke 5 minuten vertraging had, en voor de gelegenheid korter was dan voorzien. De uitdrukking van die sardientjes en dat doosje was zelfs niet meer van toepassing, want aangezien die in olie zitten, kunnen die nog wat schuiven.

En blijkbaar verwachten ze voor de avondspits hier en daar ook nog problemen. Waarschijnlijk meer hier dan daar. We zullen zien. Hopelijk geraak ik op tijd thuis voor mijn bezoek aan de kapper.

Ik kan nu al niet wachten op de geplande 24-urenstaking van volgende week. Wat is het toch fijn op de trein ...